M 64 - Czarnooka
Galaktyka spiralna leżąca w odległości 17 mln lat świetlnych od Drogi Mlecznej.
Znajduje się w gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki. Została odkryta 23 marca 1779 przez Edwarda Pigotta i niezależnie 1 marca 1780 przez Charlesa Messiera, który dodał ją do swojego katalogu z numerem 64.
Aktualnie galaktykę tę klasyfikuje się jako galaktykę Seyferta z dobrze rozwiniętymi ramionami przesłaniającymi jasne jądro. Ciemny pas absorbujący promieniowanie, znajdujący się w centrum galaktyki nadaje jej spektakularny wygląd oka, któremu galaktyka zawdzięcza nazwę. Ciekawostką jest to, że jądro obraca się w przeciwnym kierunku niż reszta galaktyki, stąd jej tak ciekawy wygląd. Taki ruch może być wynikiem zderzenia się w przeszłości tej galaktyki z inną galaktyką, najprawdopodobniej karłowatą bogatą w gaz i pył. Inna hipoteza mówi, że kształt ten galaktyka zawdzięcza dużej akrecji obłoków gazu z ośrodka międzygalaktycznego.
Zdjęcie w większej rozdzielczości dostępne jest tutaj.
Teleskop | PW CDK 17 |
Montaż | 10Micron GM4000 QCI |
Detektor | FLI MicroLine 16803 |
Filtry | Baader LHaRGB 2" |
Data | 2.03 - 22.05 2014r. |
Ekspozycja | LHaRGB: 120:90:60:60:60 min |
Oprogramowanie | CCDStack, Photoshop |
Inne | Wykonano we współpracy z firmą DeltaOptical |