M 76 - Małe Hantle
Mgławica planetarna znajdująca się w gwiazdozbiorze Perseusza.
Odległość do tej mgławicy szacuje się na około 2100-3400 lat świetlnych. Została odkryta 5 września 1780 roku przez Pierre’a Méchaina[3] i dodana do katalogu Messiera pod numerem 76. Nazwę swoją zawdzięcza podobieństwu do Mgławicy Hantle, o której można przeczytać tutaj. W przestrzeni mgławica ta ma rozmiar około 1.2 roku świetlnego, jeżeli założymy odległość do niej na 2100 lat świetlnych. W centrum mgławicy znajduje się biały karzeł o temperaturze około 85000K.
Jako mgławicę planetarna sklasyfikował ją w 1918 roku astronom Heber Doust Curtis, choć istnieją co do tego wątpliwości. Już w 1891 roku Isaac Roberts zasugerował, że M76 może być podobna do oglądanej z boku Mgławicy Pierścień (M57). Struktura jest obecnie klasyfikowana jako dwubiegunowa mgławica planetarna (BPNe). To oznacza, że mogły istnieć dwie gwiazdy, które wybuchły pozostawiając pozostałości w postaci gwiazdach neutronowych lub białych karłów dookoła których obserwujemy otoczki pozostałości z atmosfer gwiazd.
Pierwotnie sądzono, że są to dwie mgławice połączone w jedną, dlatego w katalogu NGC mgławica ta otrzymała dwa numery: 650 i 651.
Zdjęcie w większej rozdzielczości dostępne jest tutaj.
Teleskop | PW CDK 17 |
Montaż | 10Micron GM4000 QCI |
Detektor | SBig STF-8300M |
Filtry | Baader LHaRGB 32mm |
Data | 26-29.10.2014r |
Ekspozycja | LRGB: 375:45:45:45 min |
Oprogramowanie | CCDStack, Photoshop |
Inne | Wykonano we współpracy z firmą DeltaOptical |