W centrum wsi, nieopodal kościoła parafialnego pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy stoi duży, jasno-zielony budynek szkoły. Obecnie uczy się w nim 225 uczniów. Są to: przedszkolaki, uczniowie szkoły podstawowej i gimnazjum. Oprócz pomieszczeń do nauki mają oni do dyspozycji bibliotekę, stołówkę, salę komputerową i dużą przestronną salę gimnastyczną. Niestety, nie zawsze tak było! Prawie około 120 lat temu w Węglówce nikt jeszcze nie umiał czytać i pisać. Jednak determinacja, konsekwencja i przedsiębiorczość mieszkańców Węglówki pozwoliły osiągnąć to, co dziś istnieje. Oto krótka historia szkoły:
- 1894r. Utworzenie jednoklasowej szkoły w Węglówce. Uczono w wynajętej izbie, w domu Józefa Drabika na osiedlu Olejarzówka.
- 1911r. Oddanie do użytku niewielkiego budynku szkolnego, w którym mieściły się jedynie dwie klasy. Kierowniczką zostaje siostra zakonna ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi Wawrzyna Sabatowicz, a jej bliską współpracownicą siostra Zofia Śrutwa. Obie zakonnice zapamiętali Węglowianie jako wspaniałe wychowawczynie. Otwarte, serdeczne, współczujące służyły każdemu, niosły pomoc medyczną oraz doradzały mieszkańcom Węglówki w rozwiązywaniu ich codziennych problemów.
- 1917r. Za pieniądze zebrane podczas jasełek kilkakrotnie odegranych przez węglowskie dzieci, Siostry zakonne kupują figurkę św. Józefa, która wmurowana we fronton szkoły istnieje do dnia dzisiejszego.
- 1951r. Dyrektorem szkoły w Węglówce zostaje pani Eugenia Wajda. Przyszło jej kierować szkołą w trudnych czasach PRL-u, aż do 1966r.
- 1966r. Zaczyna obowiązywać program 8-letniej szkoły podstawowej. Funkcję kierownika obejmuje Stanisław Ślósarz. Z powodu ciągłego wzrostu liczby uczniów i braku miejsca do nauki, wynajęto pomieszczenia w domach u pobliskich gospodarzy: Poradzisza, Lisa, Weszki, Drabika. Dyrektor czyni usilne starania o budowę szkoły. Mimo wielu działań, nie uzyskuje jednak pozwolenia i potrzebnych funduszy na budowę nowej szkoły.
- 1984r. Dyrektorem szkoły zostaje pani Anna Obajtek. Powstaje równocześnie Społeczny Komitet Budowy Szkoły, którego działania zmierzają do uzyskania pozwolenia na budowę i lokalizację nowej szkoły.
- 1990r. Uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego pod nową szkołę w dniu 16 września.
- 1992r. Dyrektorem szkoły zostaje dotychczasowy przewodniczący Społecznego Komitetu Budowy Szkoły pan Ryszard Leśniak. Prace przy budowie nowej szkoły nabrały tempa.
- 1993r. Zakończenie pierwszego etapu budowy szkoły i oddanie do użytku kilku pomieszczeń do nauki.
- 1995r. Oddanie do użytku całego budynku szkolnego z nowoczesną kotłownią gazową, własną oczyszczalnią ścieków, ale jeszcze bez sali gimnastycznej. Figurka świętego Józefa ze „starej szkoły”, którą trzeba było rozebrać ze względu na bezpieczeństwo uczniów, wmurowano we frontową ścianę nowego budynku.
- 1997r. Zostaje oddana do użytku pełnowymiarowa sala gimnastyczna.
- 1998r. Zapada decyzja mieszkańców Węglówki, społeczności uczniowskiej i grona pedagogicznego o nadaniu szkole podstawowej imienia świętego Józefa.
- 1999r. Utworzenie gimnazjum. W skład Zespołu Placówek Oświatowych w Węglówce wchodzą: oddział przedszkolny, szkoła podstawowa i gimnazjum.
- 2006r. Poświęcenie sztandaru i nadanie imienia św. Józefa szkole podstawowej i gimnazjum.
Historia szkoły w Węglówce liczy już sobie 124 lata. Przez mury „starej” i „nowej” szkoły przewinęły się już setki uczniów. Wśród absolwentów znaleźli się wspaniali ludzie, którzy cenieni są nie tylko w Węglówce, ale też daleko poza jej granicami. Są to m.in. nie żyjący już prof. Tadeusz Ślósarz, ks. Jan Bardel z Kobielnika, Władysław Lis, który był jednym z odkrywców komety nazwanej Kaho-Kozik-Lis oraz obecnie żyjący profesorowie, księża i ludzie różnych zawodów.
Współczesną historię szkoły pisze samo życie. Codziennie tworzą ją uczniowie, nauczyciele i mieszkańcy Węglówki.